Partnerdoding. Gevolgen voor het gezag en de omgang. De rechtbank ziet niet dat binnen een aanvaardbare termijn de vader opvoedingsverantwoordelijkheid kan dragen in de zin van artikel 1:247 lid 2 BW en beëindigt daarom het gezag van de vader. Aan hem wordt bovendien voor de duur van drie jaren naar aanleiding van een daartoe strekkend verzoek van de Raad voor de Kinderbescherming het recht op omgang met zijn kinderen ontzegd.

In voorlopige voorzieningenprocedure bij echtscheiding verzoekt een van de kinderen die meerderjarig is om een onderhoudsbijdrage op grond van artikel 223 Rv. Rechtbank verklaart jongmeerderjarige niet-ontvankelijk in haar verzoek om een onderhoudsbijdrage nu het verzoek is ingediend in de echtscheidingsprocedure van haar ouders en zij reeds meerderjarig was op het tijdstip van indiening van het verzoek. Artikel 822 Rv biedt alleen de mogelijkheid om een bijdrage voor minderjarige kinderen vast te stellen.

IPR. Verzoek ontkenning vaderschap door de moeder en verzoek gerechtelijke vaststelling vaderschap van biologische vader. Beoordeling naar Turks recht van het ontkenningsverzoek. De moeder kan de ontkenning naar Turks recht niet verzoeken. Dat oordeelt de rechtbank in strijd met de Nederlandse openbare orde. Het ontkenningsverzoek wordt naar Nederlands recht beoordeeld. De moeder is niet-ontvankelijk in haar verzoek, omdat zij dat te laat heeft gedaan. De bijzondere curator heeft het verzoek namens het kind ‘overgenomen’. Dit verzoek beoordeelt de rechtbank eveneens naar Nederlands recht, ook al kan naar Turks recht de minderjarige het vaderschap ontkennen. De rechtbank wijst het verzoek toe en beoordeelt vervolgens het verzoek tot vaststelling van het vaderschap naar Turks recht en wijst dit verzoek ook toe.

Gezag na overlijden van de ouder die alleen dat gezag uitoefende (art. 1:253g BW). Twee jaar durend huwelijk, twee kinderen, gezamenlijk gezag duurde na scheiding voort. In 2018 ondertoezichtstelling en toekenning van het eenhoofdig gezag aan de vader. Sinds eind 2018 verblijven de kinderen in een perspectiefbiedend pleeggezin. Nadat moeder in hoger beroep was gekomen van de toekenning van eenhoofdig gezag aan de vader is de vader overleden. Gezagsvacuüm. Moeder verzoekt om haar met het gezag te belasten. Raad voor de Kinderbescherming verzoekt om de GI met de voogdij te belasten. Rechtbank en hof wijzen het verzoek van de moeder af.

Verzoek DNA-onderzoek mogelijke verwekker wordt afgewezen. De belangen van het kind en het gezin waarin hij opgroeit wegen zwaarder dan het (persoonlijkheids)recht van de man bij vaststelling van het mogelijke biologisch vaderschap. Met name nu die eventuele vaststelling niet tot gevolg zal hebben dat het juridisch vaderschap wordt gewijzigd.

Vergemakkelijken van achternaamswijziging bij incest.

Pleegouders geschorst in de uitoefening van de voogdij op grond van artikel 1:331 BW. Pleegouders komen tegen deze schorsing op in hoger beroep. Hof bekrachtigt de uitspraak van de rechtbank.

Kinderalimentatie. Wijziging van omstandigheden, erin gelegen dat de moeder meer is gaan verdienen en dat de moeder hertrouwd is, waardoor haar nieuwe echtgenoot als stiefvader onderhoudsplichtig jegens zijn stiefkinderen is geworden. Dat alles leidt ertoe dat de omvang van de onderhoudsplicht van de vader vermindert. Bij de bepaling van de draagkracht van de stiefvader wordt ook rekening gehouden met zijn onderhoudsplicht jegens zijn beide kinderen en met de aflossing op een huwelijkse schuld.

H.K./Commissie

Pensioen voor overlevende echtgenoot. Begrip ‘overlevende echtgenoot’ van een Unieambtenaar. Huwelijk en ongehuwd partnerschap in vergelijking met feitelijke samenleving. Gestelde discriminatie. Situaties niet vergelijkbaar. Huwelijk en geregistreerd partnerschap een wettelijke regeling waarbij wederzijdse rechten en plichten tot stand worden gebracht. Voorwaarde dat het huwelijk minstens één jaar moet hebben geduurd. Geen willekeur. Maatregel om fraude tegen te gaan. Rechtvaardiging.

Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens 14 januari 2020, nr. 10926/09, ECLI:CE:ECHR:2020:0114JUD001092609 (Spano (President), Bošnjak, Griţco, Kūris, Jelić, Bårdsen, Yüksel)

In een zaak over kinderontvoering is in Litouwen sprake geweest van extreme politieke, publieke en institutionele druk om te voorkomen dat de dochter van klager terug zou worden gebracht naar haar vader in Duitsland. Die druk was zodanig dat het Hof daarin een onaanvaardbare beïnvloeding ziet van de besluitvorming. Daar komt bij dat de politieke context heeft gezorgd voor grote vertragingen en obstructie, waarbij ook niet meteen gehoor is gegeven aan een prejudiciële uitspraak van het HvJ in deze zaak. Dit alles levert een schending op van art. 8 EVRM.