Opheffing bewind vanwege verbale agressie en ernstige bedreigingen van betrokkene aan het adres van de bewindvoerder.

Toerekenbare tekortkoming bewindvoerder (art. 1:444 BW) wegens het per abuis niet vermelden van een schuld bij de overdracht van het schuldenbewind aan een bewindvoerder. Beroep op medeschuld kan niet slagen, nu de nieuwe bewindvoerder in deze procedure de rechthebbende vertegenwoordigt en niet voor haar eigen belangen kan opkomen.

Procedure gezamenlijke toegang ouders. Artikel 1:253a BW, vervangende toestemming verhuizing, hoofdverblijfplaats, zorgregeling.

De biologische vader verzoekt om een omgangsregeling tussen hem en de minderjarige. Hij is ontvankelijk op basis van ‘private life’ (art. 8 EVRM). Aan de minderjarige is nog geen statusvoorlichting gegeven. Dit gaat in het kader van de ondertoezichtstelling plaatsvinden. Aan de hand van het verloop hiervan zal worden bekeken in hoeverre de biologische vader mogelijk een rol in het leven van de minderjarige kan spelen. Eerst moet dit traject worden doorlopen voordat sprake kan zijn van omgang. Om die reden wijst de rechtbank het verzoek af.

Verzoeken tot gezamenlijk gezag, terugverhuizing en zorgregeling (art. 1:253c lid 1 BW en art. 1:377a lid 2 BW).

Personen- en familierecht. Procesrecht. Verzoek Raad voor de Kinderbescherming tot ondertoezichtstelling en machtiging uithuisplaatsing. Oproeping ouder zonder gezag om als informant ter zitting te verschijnen. Afwijzing per e-mail van verzoek om als belanghebbende te worden aangemerkt (art. 798 lid 1 Rv). Hof verklaart hoger beroep tegen oproeping en e-mail niet-ontvankelijk. Oproeping en/of e-mail aan te merken als beschikking? Is ouder zonder gezag belanghebbende?

Vermogensrechtelijke afwikkeling van informeel samenleven. Is er sprake van een stilzwijgende overeenkomst? Wanneer verjaart een vordering uit hoofde van ongerechtvaardigde verrijking?

Partijen zijn het oneens over de waardebepaling van de echtelijke woning. De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep van de vrouw, omdat de uitleg van de gedingstukken is voorbehouden aan de feitenrechter en de beoordeling van het hof van de stellingen van de vrouw op basis van die stukken niet onbegrijpelijk is.

Het hof heeft terecht geoordeeld dat de bevoegdheid van de Nederlandse rechter moet worden beoordeeld aan de hand van de gewone verblijfplaats van de minderjarige op het moment dat de vader zijn verzoek tot een terugverhuisgebod aanhangig maakte in hoger beroep en niet naar het tijdstip waarop de vader zijn verzoek in eerste aanleg heeft gedaan. Dat het hof tot dit oordeel is gekomen op grond van Brussel II-bis in plaats van Brussel II-ter doet hier niet aan af, omdat de toepasselijke bepalingen gelijkluidend zijn.

Rechtbank wijst verzoek biologische vader om vervangende toestemming voor erkenning af. Ook het verzoek om een omgangsregeling wordt afgewezen omdat dit in strijd is met de zwaarwegende belangen van het kind.