De man en de vrouw zijn in hun huwelijkse voorwaarden overeengekomen dat er geen plicht tot betaling van en geen recht op partneralimentatie kan ontstaan na het beëindigen van het huwelijk. In de echtscheidingsprocedure beroept de man zich op dit beding. De vrouw roept de nietigheid van het beding in. De rechtbank overweegt dat, anders dan de man stelt, artikel 1:400 lid 2 BW ook geldt voor de onderhoudsplicht tussen ex-echtgenoten, gelet op het opschrift van titel 17 ‘levensonderhoud’. Dat opschrift luidt algemeen. De titel is dan ook niet beperkt tot het levensonderhoud tussen bloed- en aanverwanten en artikel 1:400 lid 2 BW ook niet. Artikel 1:401 BW bijvoorbeeld geldt ook voor ex-partners. De man heeft voorts gewezen op het initiatiefwetsvoorstel inzake de herziening van partneralimentatie en de gewijzigde maatschappelijke opvattingen over partneralimentatie, maar de rechtbank is van oordeel dat daarop niet vooruitgelopen kan worden. De rechtbank oordeelt dan ook dat de overeengekomen huwelijkse voorwaarde nietig is.

Rechtbank bepaalt gebruiksvergoeding voor de bewoning van de echtelijke woning door de man, te betalen aan de vrouw vanaf de datum van de inschrijving van de echtscheidingsbeschikking. Voor de omvang van de vergoeding gaat de rechtbank uit van een rente van 2% over de helft van de overwaarde van de woning.

Partneralimentatie. Bij het bepalen van de behoefte van de vrouw houdt het hof geen rekening met het kindgebonden budget en de alleenstaande-ouderkop, aangezien deze inkomensondersteuning een aanvullende karakter heeft.

Ontvankelijkheid verzoek tot wijziging kinderalimentatie wegens wijziging van omstandigheden als in convenant voor de kinderalimentatie uitdrukkelijk is afgeweken van de wettelijke maatstaven. Hof oordeelt dat aan de ontvankelijkheid van het wijzigingsverzoek geen zwaardere eisen moeten worden gesteld dan dat het gaat om een wijziging van omstandigheden.

Echtscheidingsprocedure. Verzoek om limitering wordt voor het eerst in hoger beroep gedaan. Zelfstandig verzoek dat niet voor het eerst in hoger beroep kan worden gedaan? Neen, oordeelt het hof. Het gaat om een onbenoemde nevenvoorziening die ook in hoger beroep gevraagd kan worden.

Het hof oordeelde dat de man onvoldoende inzicht heeft gegeven in zijn financiële positie, dat hij onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij niet in staat is een salaris te genereren waarmee hij aan zijn wettelijke onderhoudsverplichting zou kunnen voldoen, en dat hij niet aannemelijk heeft gemaakt dat een noodzaak bestond om in 2010 een groot deel van de rekening-courantschuld af te lossen met gebruikmaking van zijn spaartegoed. Het stond het hof vrij daaraan de gevolgtrekking te verbinden dat de man vanaf 2013 in staat moet worden geacht zich een zodanig inkomen te verwerven dat hij (klaarblijkelijk: met inachtneming van zijn andere verplichtingen) een bijdrage van € 140 per maand per kind kan voldoen.

Vasilka Ivanova Gogova tegen Ilia Dimitrov Iliev

Brussel IIbis Verordening. Afgifte paspoort minderjarige. Toekenning, uitoefening, overdracht, beperking of beëindiging ouderlijke bevoegdheid. Ouderlijke verantwoordelijkheid. Prorogatie rechtsmacht ex artikel 12. Aanvaarding bevoegdheid door verzochte gerechten.

Bondavalli/Italië

Omgangsrecht. Conflictueuze relatie. Verplichting van de staat om alle redelijke maatregelen te nemen. Toezicht van de rechter op de uitvoering door jeugdbescherming. Moeder werkzaam bij dezelfde instantie die de omgang begeleidde. Rapport opgesteld door een stagiaire van de moeder.

Uithuisplaatsing. Ongespecificeerd verleningsbesluit. Moet een verleningsbesluit een beschrijving bevatten van de plaats waartoe de machtiging strekt? Neen, zegt het hof, uit de wet noch uit de wetsgeschiedenis volgt dat.

Verlenging van de gelimiteerde alimentatietermijn? De rechtbank heeft op verzoek van de vrouw de in 2011 door het hof gelimiteerde termijn van de alimentatie tot eind augustus 2014 verlengd met drie jaar. De man komt hiertegen op. Het hof wijst wijziging van de termijn omdat bij de eerdere uitspraak zou zijn uitgegaan van onvolledige of onjuiste gegevens af. Dat de verwachting dat de vrouw binnen drie jaar in eigen onderhoud zou kunnen voorzien, niet is uitgekomen, brengt niet zonder meer met zich dat het hof bij zijn beslissing van een onjuist gegeven is uitgegaan. Voorts is de teleurgestelde toekomstverwachting geen zo ingrijpende wijziging van omstandigheden dat om die reden verlenging gerechtvaardigd zou zijn. Hof wijst verlengingsverzoek af en veroordeelt de vrouw tot terugbetaling van de sinds eind augustus 2014 betaalde alimentatie.