Wijziging kinderalimentatie op lager bedrag met terugwerkende kracht: het oordeel van het hof over de terugbetalingsverplichting van de vrouw is onvoldoende gemotiveerd.

Erfrecht. Geen verzorgingsvruchtgebruik op woning en inboedel van de erflater voor achtergebleven geregistreerd partner. Zij beschikt over een eigen woning met inboedel en heeft daarom geen behoefte aan dit verzorgingsvruchtgebruik (artikel 4:33 lid 2 en 5 BW). Het gaat hier om een zogenoemd ‘ander wettelijk recht’. Deze rechten dienen als vangnet voor personen wier verzorging niet of onvoldoende is gewaarborgd. Het gaat om een passende voorziening. Dat is niet hetzelfde als een aanspraak om onder alle omstandigheden het leefpatroon van voorheen voort te zetten. Het hof oordeelt dat in het gegeven geval geen behoefte bestaat aan dit vruchtgebruik. De achtergebleven vrouw heeft een eigen woning en een bijzonder partnerpensioen. Dat zij de kledingzaak die zij dreef, heeft beëindigd, is haar eigen keuze geweest. Dat er ter zake van haar eigen woning zodanig betalingsachterstand zou zijn dat de bank voornemens is tot executoriale verkoop over te gaan, staat niet vast. Verzoek afgewezen.

Het hof heeft de grenzen van de rechtsstrijd in hoger beroep te beperkt getrokken door alleen te kijken of de draagkracht van de man de door de rechtbank vastgestelde partneralimentatie toelaat. Het had ook moeten onderzoeken of de draagkracht van de man een hogere partneralimentatie toelaat.

Het hof motiveert beslissingen ter zake de vermogensrechtelijke afwikkeling van het huwelijk onvoldoende.

In 2011 heeft de man een verzoek tot vervangende toestemming tot erkenning gedaan. Dit verzoek is door de rechtbank afgewezen. De man doet een nieuw verzoek dat de rechtbank opnieuw afwijst. In hoger beroep overweegt het hof als volgt. Beslissingen die de rechtsbetrekking in een geschil betreffen en die zijn vervat in een in kracht van gewijsde gegane beslissing, hebben in een ander geding tussen dezelfde partijen bindende kracht (artikel 236 lid 1 Rv). Het artikel is analogisch van toepassing in de verzoekschriftprocedure. Het gesloten stelsel van rechtsmiddelen verzet zich er voorts tegen dat door het in een andere procedure opnieuw aan de rechter voorleggen van verzoeken, verkapt appèl of cassatie wordt ingesteld. Voorts oordeelt het hof dat anders dan in zaken ter zake bijvoorbeeld levensonderhoud en omgang de man in een procedure tot vervangende toestemming tot erkenning geen beroep toekomt op gewijzigde omstandigheden, althans dat de wet zich verzet tegen een nieuw verzoek. Het hof vernietigt de beschikking van de rechtbank en verklaart de man alsnog niet-ontvankelijk in zijn inleidende verzoek.

Omgang biologische vader met kind. Private life. Toepassing EHRM-jurisprudentie Anayo tegen Duitsland en Schneider tegen Duitsland. Gevallen waarin bestaan van ‘family life’ niet kan worden aangenomen, kunnen vallen binnen de reikwijdte van het privéleven en bescherming vinden in artikel 8 EVRM. Het hof oordeelt dat in het gegeven geval een niet-ontvankelijkverklaring van het verzoek tot omgang, zonder inhoudelijk onderzoek van zijn verzoek tot omgang en zonder afweging van alle betrokken belangen in strijd zou komen met het in artikel 8 EVRM beschermde privéleven van de man. Het hof verzoekt de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek in te stellen naar de mogelijkheden voor omgang en eventuele belemmerende factoren.

Koude uitsluiting. Het hof vindt dat onverkorte handhaving van de huwelijkse voorwaarden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar is. De man is 100% middellijk aandeelhouder van een bv die een camping exploiteert. Niet in geschil is dat de vrouw werkzaamheden heeft verricht op de camping. Over de omvang daarvan bestaat verschil van mening. Het hof oordeelt dat, wat er ook zij van de omvang van deze werkzaamheden, blijkens vaste jurisprudentie van de Hoge Raad de enkele omstandigheid dat door arbeidsinspanning van de vrouw het vermogen van de man is toegenomen, niet voldoende is om een tussen partijen overeengekomen koude uitsluiting niet toe te passen. Het hof oordeelt voorts dat de vrouw met haar inkomsten vermogen kon opbouwen, nu de kosten van de huishouding en die van de kinderen volledig voor rekening van de man kwamen. De man bouwde vermogen binnen de onderneming op. Partijen hebben ook overigens geen onderling overeenstemmend gedrag vertoond, dat afwijking van de huwelijkse voorwaarden rechtvaardigt. Geen aanleiding om huwelijkse voorwaarden buiten toepassing te laten.

Verzoek ots en gesloten jeugdhulp. Minderjarige heeft door psychiatrische problematiek gesloten jeugdhulp nodig. Ouders staan daarachter. Wijkteam in Rotterdam heeft werkproces niet op orde, waardoor geen verzoek gesloten jeugdhulp wordt gedaan. Omdat de minderjarige niet langer moet wachten, verzoekt de Raad voor de Kinderbescherming ots en in dat kader gesloten jeugdhulp. De raad verklaart ter zitting dat niet aan de eisen voor ots wordt voldaan. Omdat B en W alsnog een verzoek gesloten jeugdhulp zullen doen, wordt ots voor twee maanden gevraagd. Kinderrechter overweegt dat aanleiding voor het ots-verzoek slechts lijkt te zijn het feit dat de gemeente niet snel genoeg een verzoek gesloten jeugdhulp vrijwillig kader doet. Aan de gronden voor ots wordt niet voldaan. Kinderrechter wijst verzoek gesloten jeugdhulp toe en wijst in een beschikking van een maand later (ECLI:NL:RBROT:2015:4480) het verzoek om ots af.

Betaling van kosten van mediation door de man wordt gerekend tot de verplichting ex artikel 1:81 BW om elkaar het nodige te verschaffen. Onder het nodige kunnen ook vallen de kosten om te komen tot een beëindiging van het huwelijk. Door de man is erkend dat na verbreking van de samenwoning de vrouw niet over voldoende financiële middelen beschikte. Ten laste van de man is geen voorlopige bijdrage in het levensonderhoud vastgesteld. Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat de kosten om te komen tot beëindiging van het huwelijk kunnen worden gerangschikt onder de verplichting van de echtgenoten elkaar het nodige te verschaffen. Bij gebrek aan financiële middelen van de vrouw heeft dit tot gevolg dat de man de kosten van de mediator volledig moet dragen. De vordering van de man inzake vergoeding van deze kosten wordt afgewezen.

Partneralimentatie. Grievend gedrag? Het hof acht aannemelijk dat de vrouw zich jegens de man tijdens het huwelijk schuldig heeft gemaakt aan weinig verheffend gedrag. Er hebben zich gewelddadige incidenten voorgedaan die een enorme impact hebben gehad op de man en de kinderen. Het hof oordeelt dat de vrouw met haar gewelddadige gedrag de grenzen van het toelaatbare verre heeft overschreden. Zij heeft evenwel een psychiatrische stoornis. Zij verblijft thans reeds 5,5 jaar in een zorginstelling. Niettemin oordeelt het hof het gedrag niet zodanig grievend dat van de man niet meer kan worden gevergd om nog bij te dragen in het levensonderhoud van de vrouw. Het hof veroordeelt de man – anders dan de rechtbank – tot betaling van partneralimentatie.