Artikel 1:253a lid 1 BW. Geschil uitoefening gezamenlijk gezag. De rechtbank heeft bij afzonderlijke beschikkingen de hoofdverblijfplaats van het ene kind bij de man en van het andere kind bij de vrouw bepaald. De man verzoekt in hoger beroep de verblijfplaats van het andere kind ook bij hem te bepalen. Het hof acht het van belang dat bij een echtscheiding tussen de ouders die beiden capabel zijn tot opvoeding van de kinderen een zo evenwichtig mogelijke situatie wordt gecreëerd en dat aldus aan beide kinderen het signaal wordt gegeven dat beide ouders gelijkwaardig zijn. Nu de hoofdverblijfplaats van het ene kind bij de man is bepaald, is het hof van oordeel dat het belang van het andere kind meebrengt dat zijn hoofdverblijfplaats bij de vrouw wordt bepaald. Dat dit kind het merendeel van de tijd doorbrengt bij de man leidt niet tot een ander oordeel. De stelling van de man dat de met de hoofdverblijfplaats samenhangende financiële voordelen, gelet op de overwegende mate van verblijf bij hem, aan hem dienen toe te komen, legt onvoldoende gewicht in de schaal.

Afwijzing van het verzoek van de Raad voor de Kinderbescherming tot beëindiging van het gezag. Naar het oordeel van de rechtbank blijven ook na de inwerkingtreding van de wet tot herziening van de maatregel van ondertoezichtstelling gevallen bestaan waarin toch niet tot gezagsbeëindiging behoort te worden besloten, ondanks dat geen terugplaatsingsperspectief bestaat en de ondertoezichtstelling in beginsel zou moeten eindigen. Dat zijn gevallen waarin de ouder met gezag duurzaam en consistent instemt met de plaatsing, niet 'trekt' aan het kind, op constructieve wijze meewerkt, bereikbaar is en het gezag niet misbruikt. In een dergelijk geval dient de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing toch jaarlijks te worden verlengd.

Geschil over de uitvoering van de ondertoezichtstelling. De rechtbank acht de moeder ontvankelijk in haar verzoek om het geschil aan de rechtbank voor te leggen. Dat een dergelijk verzoek eerder al beoordeeld is door een klachtencommissie staat aan de ontvankelijkheid niet in de weg. De moeder verzoekt om een onderzoek naar haar opvoedcapaciteiten. De rechtbank wijst het verzoek af.

Partijen twisten over de eigendom van een woning in Spanje. Nadat over het Spaanse recht een deskundigenbericht was ingewonnen bij het Internationaal Juridisch Instituut (IJI) heeft de advocaat van de vrouw een nadere toelichting van een medewerker van IJI overgelegd. Deze was daartoe door de advocaat benaderd en had daartoe in de procedure na deskundigenbericht gewisselde stukken aan hem overgelegd. Het hof oordeelt dat deze gang van zaken in strijd is met artikel 4.1 van de Leidraad deskundigen. Het staat de deskundige niet vrij met een der partijen te communiceren zonder de andere partij daarvan op de hoogte te stellen. Het hof laat de nadere toelichting buiten beschouwing. Het hof oordeelt, anders dan de rechtbank, dat naar Catalaans recht ieder vermoed wordt voor de onverdeelde helft eigenaar te zijn van de woning. De man die stelt dat hij eigenaar is, wordt toegelaten tegen dit vermoeden tegenbewijs te leveren.

Twee kinderen van 12 en 13 jaar hebben nooit contact met hun vader gehad, althans zij hebben geen herinnering hieraan. Zij zijn nieuwsgierig naar de persoon van hun vader en naar hun afkomst. De vader, zelf kinderpsycholoog, wenst geen enkel contact met de kinderen. Hij heeft geen gevoelens voor de kinderen en sinds de procedure alleen maar negatieve gevoelens. De in eerste aanleg benoemde bijzondere curator ziet geen heil in het afdwingen van omgang en ook de Raad voor de Kinderbescherming ziet dat niet. Het hof acht de stellingen van de man op zich onvoldoende om het verzoek tot omgang af te wijzen. Het hof acht zich onvoldoende voorgelicht. Het hof benoemt op verzoek van de moeder opnieuw een bijzondere curator om proefcontacten voor te bereiden en te begeleiden.

X/Y

Gerechtshof Den Haag stelt prejudiciële vragen over kindgebonden budget en kinderalimentatie.

Is het mogelijk afstand te doen van het recht om een kind te erkennen? De vrouw stelt dat de man expliciet en welbewust afstand heeft gedaan van zijn recht op erkenning bij de geboorte-aangifte. Het hof oordeelt dat afstand van recht slechts mogelijk is met betrekking tot een recht dat prijsgegeven mag worden en waarover partijen kunnen beschikken. Het gaat hier om een recht dat de openbare orde raakt, omdat het recht op erkenning op de staat van personen ziet. Afstand van het recht op erkenning is niet mogelijk. Hof verleent vervangende toestemming tot erkenning en stelt kinderalimentatie vast.

Inkomensverlies voor herstel vatbaar? Man vervult unieke functie bij bedrijf. Per 30 juli 2013 werd zijn dienstverband beperkt tot 50% en per 1 april 2014 is zijn functie vervallen. Hof acht het niet acceptabel dat de man in juli 2013 akkoord is gegaan met een overeenkomst tot halvering van de omvang van zijn dienstbetrekking, met een drastische inkomensdaling als gevolg. Hof houdt evenwel rekening met het feit dat de man hetzelfde salaris, gelet op het unieke karakter van de functie die hij had en het daaraan verbonden hoge salaris, elders niet zal kunnen verdienen. Hof stelt zelfstandig de hoogte van het voor herstel vatbaar inkomen vast. Hof berekent kinderalimentatie en partneralimentatie. Omdat de vrouw in eerste aanleg en hoger beroep niet om hogere bedragen voor kinderalimentatie dan de door man genoemde heeft verzocht, is het hof gebonden aan het maximum dat de man heeft gevraagd en stelt de kinderalimentatie op die hoogte vast.

Kinderen kunnen bij de rechtbank informeel verzoeken indienen tot benoeming van een bijzondere curator en tot wijziging van het gezag en de zorgregeling. Zij kunnen van de afwijzing van deze informele verzoeken hoger beroep instellen, maar dan wel vertegenwoordigd door een wettelijke vertegenwoordiger of een bijzondere curator.

Verzoek tot machtiging gesloten jeugdzorg had moeten worden afwezen. Ten eerste omdat in het indicatiebesluit geen verzilveringstermijn was opgenomen en ten tweede omdat persoonlijk onderzoek van de minderjarige feitelijk onmogelijk was.